[adlaonyx]

De Caio Graccho

Decem annis post Tiberi mortem Caius, frater eius, tam virtibus quam vitiis similis fratris, ingenio etiam eloquentiaque longe superior, fratris mortem ulcisci voluit;eiusdem exemplo usus tribunatu functus est. Longe maiora perfecturus dabat civitatem omnibus italicis ad extremam italiam, dividebat agros, vetabat quemquam civem plus quingentis iugeribus habere, novis coloniis replebat provincias, frumentum civibus infimae sortis dare instituebat, nihil in priore statu relinquebat.

Hune L. Opimius consul morte affeit; is capitis gracchi pretium se daturum idque auro repnsurm proposuit. Itaque gracchus profugiens, cum iam comprehenderetur ab iis, quos opimius miserat, caput servo praebuit, qui dominum prius quam se ipsum interfecut. Ut Tiberim, gracchi antea copus, ita caii mira crudelitate victorum in Tiberim deiectum est.

Utinam non tam fatri pietatem quam patriae praestare voluisset C. Gracchus! Quam ile facile tali ingenio, diutius si vixisset, summam esset glorian consecutus.

D’après VELLEIUS PATERCULUS, livre 2, chap. 6